دلنوشته ۱۴۵

پشت صبر خداست بهمین علت قوار ه اش را برای تن باید دوخت و انرا در تن و روح جا داد و جا دادن آن در پذیرشی است که سمت وسوئی آن جز به پروردگار نمیرسد چنین تفکری ماحصل پالایش بلندمدت در امورات شخصی است که بدانیم که هر عملی رشته ایست که به پروردگار ختم میشود اگر نگاه چنین شود میتوان وارد مراتب شد که کلیت مراتب در رضای پروردگار است اگر نگاه به رضایت ایشان باشد روی زمین قدم میزنی اما در قلب خدائی