ستوده

پیداو نهان در زمان منم

دعایم دگر اثر کن 

غوغای مرا بپا کن 

جای مرا نشان کن 

می وزد خوشبختی برایم 

ابرها به اهتزازم 

خورشید به نگاهم 

روزگار به نامم

و شد یک شب به کامم

دستم گرفته شد به سفتی 

راهی شدم به راه آسمانی 

چه کاری ،چه عشقی ،چه بزمی 

چه شوری،چه کیفی ، چه راهی

پ ن : مسعود =ستوده